Selamat Siang!!

Selamat Siang!!

Am 21 August sind wir abends in Kupang angekommen. Wir hatten eine bunte Ueberfahrt. Von Darwin sind wir durch den Beagle Gulf gefahren und haben das Timor Meer ueberquert. Beim Start hatten wir super Wind, mussten dann aber nach 2 Stunden den Motor anstellen. Nach 10Stunden motoren kam der Wind mit voller Kraft wieder zurueck (25-30 Knoten). Fuer 24 Stunden wars dann so richtig sportief, mit kurzen, steilen Wellen. Gluecklich war Sonntag, so das wir keine Schule machen brauchten. Wir haben den ganzen Tag nur gelesen und gegessen. Ab Montag morgen (20/8) wurds dann doch noch eine Traumfahrt mit 15 bis 18 Knoten Wind. Die Temperaturen bei der Nachtwache waren trocken und angenehm, der Mond war zunehmend und der Sternenhimmel war wie aus 1001 Nacht. Australien hat uns sehr gut getan. Ab der Lizard Insel hatten wir nur uns, das Meer und die Landschaft, so hatten wir mal so richtig Zeit die gesammelten Eindruecke aus den letzten zwei Jahren zu verarbeiten. Keine Menschen an Bord, nichts zu besichting und keine Reiseplanung die eingehalten werden musste. Der Umschwung von der westlichen in die oestliche Welt ist uns dadurch gar nicht schwergefallen, sondern ging wie von selber. Das liegt vielleicht auch an den freundlichen immer laechelnden Indonesiern. Auf dem Boot hoerten wir schon das wilde gehupe der ≠Bemos', die sich durch die Hauptstrasse von Kupang wuehlten um entweder fuer Kunden zu werben oder einfach mehr Platz haben wollen. Ein Bemo ist ein Kleinbus der als allgemeines Transportmittel gebraucht und am besten durch 17 Personen zugleich besetzt wird. Als Europaer kann man nur in leicht gebueckter Haltung drin sitzen. Die Indonesier sind eben nicht nur ruhiger sondern auch ein bisschen kleiner als wir. An den Laeden und den Bemos zu sehen lieben sie es bunt, laut und kitschig. Heute morgen um sechs wurden wir von der Minaret aus zum Morgengebet geweckt. Der Sang war so ganz anders als im Arabischen und klank zugegeben wunderschoen. Der Wert des Rupia hat uns hier gleich zu Millionaeren gemacht (eur 100 = rupia 1.000.000). Da man auch immer kleine Scheine bei sich haben muss, weil sonst keiner wechseln kann, sind die Hosentaschen staendig ausgebeult.
Der Besuch an Kupang hat nur einen halben Tag gedauert um den buerokratischen Kram hinter uns zu bringen. Heute (22/8) sind wir direkt zu der Insel Roti weitergesegelt und liegen jetzt auf der Westseite der Insel bei dem Doerfchen Nembrala. Unter den Surfern auch als T-Land bekannt. Ruhig und sicher schaukeln wir innerhalb des Riffs hinter unserem Anker mit Aussicht auf einen tropischen Strand auf der einen Seite und wunderschoene Wellen auf der anderen Seite. Ein Ort wo man lange verbleibt.

Selamat jalan!

Selamat Siang!!

Op 21 augustus zijn wij 's avonds in Kupang aangekomen. Het was een bonte overtocht. Vanuit Darwin zijn we door de Beagle Gulf gevaren en hebben zo de Timor Zee overgestoken. We starten met super Wind, maar na 2 uur zakt de wind weg en moeten we de motor bijzetten. Nadat we 10 uur op de motor gevaren hebben komt de wind met volle kracht terug (25-30 Knopen). Voor 24 uur is het doorwerken met steile, korte golven. Gelukkig is het zondag en we hoeven geen school te doen. De hele dag kunnen we niets anders dan lezen, eten en zeilen trimmen. Vanaf maandag werd het dan toch nog een droomreis met 15-18 knopen wind. De temperaturen bij de nachtwacht zijn droog en aangenaam, de maan is toenemend en de sterrenhemel lijkt uit 1001 Nacht. Australië heeft ons erg goed gedaan. Vaak hadden we, de zee en het landschap alleen voor onszelf. Geen mens om je heen, de boot je eiland, geen dingen die gezien moesten worden, geen reisdoel wat gehaald moest worden en daardoor eens echt tijd om alle indrukken van de laatste twee jaar op een rijtje te zetten en te verwerken. De verandering van de westelijke naar de oostelijke wereld is ons daarom helemaal niet zwaar gevallen. Het ging als of we het niet anders gewend zijn. Misschien ligt het ook aan de niet opdringerige en altijd vriendelijk lachende Indonesiërs. Op de boot hoorden we al het wilde getoeter van de "Bemo's", welke zich door de hoofdstraat van Kupang woelden. Getoeter wordt continue om voor klanten te werfen of ruimte te verkrijgen om jezelf een weg door de chaos te banen. Een "Bemo"is een klein busje of liever gezegd een mini/mini transport busje, die als algemeen transportmiddel wordt gebruikt en het liefst met 30 dan met 15 personen gevuld wordt (plaats voor 10). Als Europeaan is het alleen mogelijk om in gebukte houding te zitten. De Indonesiër is niet alleen rustiger maar n.m. ook een beetje kleiner als wij zijn. Aan de winkels en auto's kan je zien dat ze van bont, luid en kitsch houden. 's Morgens om 6 werden we gewekt door het ochtendgebed vanuit de Minaret. De zang was zo anders als in het Arabisch en klonk, toegegeven, erg mooi.
De waarde van de Rupia heeft ons gelijk tot miljonair gemaakt (eur 100 = rupia 1.000.000) Omdat je steeds kleine biljetten bij je moet hebben, de mensen kunnen anders niet wisselen, zijn ons broekzakken al aardig uitgepuild.
Het bezoek aan Kupang heeft eigenlijk maar een ∏ dag geduurd, om de bureaucratische noodzakelijke handelingen af te wikkelen. Vandaag 22/8 zijn wij direct naar het eiland Roti verder gezeild en liggen nu aan de westzijde, bij het dorpje Nembrala, onder de surfers ook als T-Land bekend. Rustig en veilig schommelen we binnen het Riff achter onze anker met uitzicht op een wit tropisch strand met palmbomen op de ene kant en ideale surfgolven aan de ander kant. Dit is een plaats waar je heel lang zou willen blijven.

Selamat Siang!!