Beliche-Arifana-Peniche

21 juli 2008

De kaap van Sao Vincente, waarvan de mensen vroeger dachten dat het de einde van de wereld zou zijn, maakt een abrupt einde aan ons feestje. De wind neemt tot 25 knopen toe en we kunnen maar net voor het donker tussen de vissers netten door en in het haventje van Sagres het anker gooien.

22 juli 2008

Vandaag is er geen vuiltje aan de lucht. De wind is gaan liggen. We lopen een rondje door het dorpje Sagres en kijken ook even of er nog mooie golven bij het bekende Beliche Beach lopen. Met deze windrichting kunnen we De Pelikaan ook direkt in de bekende surfbaai neerleggen. Vanaf de boot paddelen we zo richting de break en pakken nog een paar golven. Drie jaar geleden hadden we nooit gedurft onze geliefde kameraad op deze rollende ankerplek neer te leggen. Nu helemaal overtuigt van zijn en ons kunnen snoepen we nog even twee dagen van een kleine beachbreak mee. Langs de stijle rotsen zoeken we mosselen en zogenaamde zwijnenpootjes voor de lunch.

24 juli 2008

Het weerbericht laat zien dat we weer een stukje verder kunnen. Met een zeer kalme zee willen we vandaag de kaap ronden. Dichter bij de kaap wordt de zee onstuimiger. Eenmaal uit de beschutting van de stijle kliffen laat de windmeter 20knopen zien. Altijd spannend zo’n kaapronding dachten we nog.
Luiken dicht, afsluiters dicht, dubbelcheque, ja alles dicht. Waar het niet dat we s’ nachts de kleine ronde zijluikjes in de voorste kabine hebben opengemaakt, omdat we de groote luiken veel te koud vonden. Als het water ons onder de deurpost tegemoet komt, schiet de vergeten misser als een hete bliksemslag door me heen. Kleren, handdoeken, slaapzakken alles wordt in de strijd gegooid om het klotsende water in de voorpunt heer en meester te worden.
Even verder komen wind en zee weer tot rust. Meerdere uren droogdepzoetwaterwerk er tegen aan en alles behoort al weer tot het verleden. Een kleine, maar fijne surfsessie bij Arifana laat het kleine voorval weer vergeten.

25 juli 2008

We gaan verder richting Sines, op zoek naar een wasmachine. Sines is in feeststemming. Iedere stadje heeft hier zomers zo zijn eigen feestje. Heerlijk om een avondje rond de diverse podia te slenteren en naar verschillende muziek stylen te luisteren zoals acapella klassiek tot pakistani folk.

26 juli 2008 Cascais

Overdag grijpen we iedere kans aan om verder richting het noorden te zeilen. Als een waar mijnenveld maken de honderden uitgebrachte vislijnen en lobsterpotten van lokale vissersvloten het s’nachts onder de kust varen ondoenlijk.



28 juli 2008 – 6 aug 2008 Peniche

Zoals de weersberichten eruitzien krijgen we veel wind tegen en zullen we een tijdje in Peniche moeten schuilen. De visserhaven is groot genoeg om de Pelikaan tussen de visserbooten voor anker te leggen. Zo rustig aan de binnenzijde van haar pieren hebben we in geen tijden meer gelegen. Om bij het surfstrand “supertubos” te komen, hoeven we alleen over de havenkade te klimmen of met de dinghy de haven uit te varen en naast de line up voor anker te gaan. Supertubos is een waar feest en surfen er bijna elke dag. River dude neemt de golven tot aan de inside en tart het lot keer op keer door net voor de beach break uit te droppen. Elke keer een stukje langer om die head dip of mini tube te pakken en dan gebeurt het. De iets te hoge style golf klapt voor zijn neus dicht en River spoelt van zijn board, nadat hij van de schrik is bekomen merkt hij dat zijn surfboard nogal licht en kort is totdat hij het andere eind ervan op het strand aangespoeld ziet worden. Kikkuh rit! Dat wel.