Lombok
Door: Iris&Vincent
Blijf op de hoogte en volg Zeilboot
11 Oktober 2007 | Indonesië, Batavia
24 sep – 30 sep 2007 Ekas
24 sep – 28 sep 2007 Gerupak
28 sep – 30 sep 2007 Blongas Bay
Nusa Lembongan
28 sep – 2 okt 2007
Lombok 24- 30 sep 2007
Indonesië is nog steeds te gek en heeft ons surferhart van begin af aan gestolen. We hadden niet verwacht dat er zoveel lieve mensen op zoveel verschillende eilanden leefden met de ene nog mooiere surfbreak dan de andere in schitterende ankerbaaien. Hier kunnen we nog wel een jaartje of wat blijven. Mensen leven en wonen nog volgens oude traditie, doe hier een vleugje religie (islam) bij en je hebt een smeltkroes waarbij je zo in slaap valt, en zo ziet het er in de meeste dorpen dan ook uit. De mannen vissen, de varkentjes en kippen lopen tussen de hutten door en gekookt wordt er nog op een vuurtje gestookt met een takkenbosje. Zo was het op Rote en Sumbawa en zo is het ook op Lombok. De lokale marktjes voorzien ons van de basis groenten en fruit en soms van een koud Bintang biertje.
Natuurlijk zijn we erg bevoorrecht om dit met onze Pelikaan te doen, want als je even geen zin hebt in een praatje, Indonesische keuken, of gewoon naar een toilet met papier verlangt, dan kunnen we ons op ons mooie schip terugtrekken en een eigen soepje koken.
Alleen in Blongas Bay komen de jonge vissers massaal naar onze boot toe en bedelen om kleren, zonnebrillen, handdoeken en allerlei andere goederen. Dat is op zich niet erg, maar s'ochtends om 6.00 uur als je net bent opgestaan? Er is altijd wel iets waar we afstand van willen doen, maar hoe verdeel je een T-shirt over 18 vissers? We maken duidelijk dat we sommige van hun eisen in kunnen willigen, maar wel in ruil voor; vis, fruit of wat dan ook. We blijven maar twee nachtjes en vluchten naar Nusa Lembongan.
Lombok 24-30 sep 2007
Indonesien gefaellt uns immer noch sehr gut und hat unser Surfherz von Anfang an gestohlen. Wir hatten nicht erwartet, dass so viele, liebe Menschen auf soviel verschiedenen Inseln leben. Die eine Ankerbucht ist noch schoener als die andere mit idealen Wellen zum surfen. Hier koennten wir ewig bleiben. Menschen leben noch nach alter Tradition und Sitte, mit einer Prise Islam dazu, ergibt es ein Gemisch direkt zum Einschlafen. So sieht es in den meisten Doerfern dann auch aus. Die Maenner fischen, die Schweine und Huehner laufen um die Strohhuetten, gekocht wird noch auf einem kleinen Holzfeuer. Die lokalen Maerkte versorgen uns mit dem Basis Gemuese und Obst und manchmal mit einem kalten Bitang Bier. Wenn wir mal keine Lust in ein Gespraech haben, Indonesisches Essen oder nach einer sauberen Toilette mit Papier verlangen, koennen wir uns auf unserem schoenen Schiff zurueckziehen und unsere eigene Suppe kochen. Nur in Blongas Bay kommen junge Fischer massal zum Pelikaan und betteln um T-shirts, Handtuecher, Sonnenbrillen usw. Das waere ja gar nicht so schlimm, aber morgens um 6.00 Uhr ist doch ein bisschen frueh. Es liegt immer etwas bereit zum verschenken, aber wie verteilt man ein T-shirt ueber 18 Mann aus? Wir erklaeren das wir gerne etwas abgeben moechten, aber dann bitte gegen einen Fisch oder Fruechte tauschen. Wir bleiben nur zwei Naechte und fluechten dann nach Nusa Lembongan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley